مطلق شمولیلفظ شامل همه افراد طبیعت به کمک مقدمات حکمت را مطلق شمولی گویند. ۱ - تعریفمطلق شمولی، در جایی است که لفظ بر مفهومی دلالت می‌کند که آن مفهوم به طور مستوعب، تمام افراد طبیعت را به کمک مقدمات حکمت به طور جداگانه و مستقل در بر می‌گیرد؛ برای مثال، عبارت: «لاتکرم الفاسق»، حکم شامل تمام افراد فاسق می‌شود. ۲ - فرق بین عام و مطلقفرق بین عام و مطلق شمولی این است که عموم عام، از دلیل لفظی به دست می‌آید، مانند: «کل»؛ بر خلاف مطلق شمولی که عموم مطلق از جریان مقدمات حکمت و به واسطه تعلق حکم به جنس و ماهیت به دست می‌آید. ۳ - فرق میان اثبات و ثبوتمیان مطلق شمولی با عام شمولی در مقام ثبوت تفاوتی نیست، بلکه فرق میان آنها در مقام اثبات است، زیرا برای هریک، الفاظ مختصی وجود دارد. ۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «مطلق شمولی». رده‌های این صفحه : مطلق
|